Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy polega na powstawaniu ubytku w błonie śluzowej. Tworzy się naciek zapalny, może występować także martwica. Pacjenci zmagają się z bólami odczuwanymi głównie w obrębie mostku, ale i uczuciem pieczenia oraz zgagą. Jak radzić sobie z wrzodami?
Przyczyny powstawania wrzodów
Nawet co 10 Polak zmaga się z wrzodami, które powodują odczuwanie nieprzyjemnych dolegliwości. Niestety, typowe objawy występują tylko u części pacjentów, co sprawia, że ze schorzeniem walczy się dość trudno. Chorują głównie osoby pracujące, młode bądź w wieku średnim, ale notuje się przypadki wrzodów występujących u nastolatków i dzieci. Trzy razy częściej chorują mężczyźni.
O wrzodach kiedyś zwykło się mówić, że jest to choroba dyrektorska, spowodowana stresującym trybem życia i pracą siedzącą. Dziś wiadomo, że to nieprawda, bo chorują także ci, którzy mogą sobie pozwolić na dość spokojne życie.
Pośród przyczyn wrzodów wymienia się tak zwaną nadkwasotę. Gdy w układzie pokarmowym pojawia się zbyt duża ilość kwasów żołądkowych, głównie kwasu solnego, powstają ubytki w błonie śluzowej. Mogą być głębokie i duże, nawet do kilkunastu centymetrów wielkości i kilkunastu milimetrów głębokości. Często mówi się o genetycznym podłożu schorzenia, ponieważ aż 50% pacjentów ma w rodzinie osoby zmagające się z wrzodami.
Nie bez znaczenia dla częstotliwości występowania wrzodów, jest zażywanie leków przeciwbólowych, przeciwzapalnych i przeciwreumatycznych, nadużywanie alkoholu i palenie papierosów, a także permanentny i silny stres.
Jak radzić sobie z wrzodami
W pierwszej kolejności trzeba wykonać badania, między innymi gastroskopię, które pozwalają na określenie przyczyny schorzenia oraz zlokalizowanie wrzodów. Dzięki badaniom można określić, w jakim stopniu zajęta została śluzówka w układzie pokarmowym, co ma znaczenie dla wyboru metod leczenia.
Przy sporadycznie występujących dolegliwościach oraz wspomagająco można korzystać z produktów aptecznych, takich jak Ranigast, Controloc czy Alugastrin. Konieczna jest również zmiana nawyków żywieniowych. Stawia się na posiłki lekkie, nieobfite, spożywane w małych ilościach, w regularnych odstępach czasu, powoli i spokojnie. Do tego umiarkowana aktywność fizyczna, relaks i nauka radzenia sobie z nadmiernym stresem.
Szybko dostrzeżony problem i podjęta interwencja medyczna w razie konieczności, pozwalają znacznie poprawić jakość codziennego życia oraz zapobiegają nawrotom schorzenia.
